جهان والیبال – تیم ملی والیبال نوجوانان کشورمان به سرمربیگری محمد وکیلی در رقابت های قهرمانی نوجوانان جهان ۲۰۱۹ به میزبانی تونس حضور یافت و به جایگاه پنجمی اکتفا کرد.
نوجوانان کشورمان به غیر از پست دریافت کننده و پاسور در سایر پست‌ها عملکرد خوب و حداقل متوسطی را از خود به جای گذاشتند اما یک تیم برای قهرمانی باید در تمام نقاط بازیکنان مطمئنی داشته باشد. نکته ای که در این بین به قول معروف توی ذوق می‌زد، عملکرد نامناسب سرمربی تیم در استفاده از پتانسیل کامل بازیکنان بود.
سرگیجه در پست دریافت کننده!
محمد وکیلی از ابتدای مسابقات به دلیل کیفیت پایین قدرتی‌زن های دعوت شده، امیرحسین توخته را در پست غیرتخصصی دریافت کننده به میدان فرستاد و بازیکنانی مثل عبدالمختار بوش، امین خواجه خلیلی، سهیل کمال آبادی و … را در قطر او سنجید تا بتواند نتیجه بهتری بگیرد.
اما پس از مصدومیت توخته در ست نخست آخرین دیدار مرحله گروهی مقابل ایتالیا، کابوس وکیلی به واقعیت پیوست. محمد وکیلی در هر بازی مدام به تغییر پست دریافت کننده ها می‌پرداخت تا بتواند به زوج مورد اعتماد خود برسد که تا آخرین لحظات مسابقات نیز به این امر دست پیدا نکرد.
اما منشأ این نقص را دو مورد می‌توان قلمداد کرد که اتفاقاً هر دو مورد هم به سرمربی تیم یعنی وکیلی برمی‌گردد:
۱) به چه دلیل با وجود اطلاع از ضعف و همچنین احتمال جواب ندادن توخته در پست دریافت کننده، فقط سه دریافت کننده تخصصی در این پست دعوت شده بودند که میانگین قدی کوتاهی داشتند و با استفاده از فاکتور قد هم نمی‌توانستند کاری از پیش ببرند؟
۲) با وجود فرصت چندماهه برای آماده سازی و انتخاب بازیکنان، چگونه آقای وکیلی به ترکیب مورد نظر خود در پست دریافت کننده نرسیده بود؟ ست به ست شاهد تغییر در این پست بودیم و گویا اولین بار بود که تست می‌شد!
هم اشتباه کردیم، هم چاره‌ی کار نکردیم!
اما با گذشت از این دو مورد، وقتی تیم ملی در چنین شرایطی قرار داشت و تفکر سرمربی و فدراسیون والیبال کسب نتیجه و ویترین چینی در این رده بود، وکیلی می‌توانست با اتخاذ تاکتیکی که قبلاً هم در مسابقات آسیایی استفاده کرده بود، به نتیجه برسد اما بازهم این اتفاق نیفتاد.
او می‌توانست در لحظات حساس، با جابجایی بردیا سعادت به پست دریافت کننده و استفاده از امیرحسین خانی در پست پشت خط زن، گره بازی را باز کند اما هرگز در این تورنمنت این اتفاق نیفتاد!
علاوه بر اینکه تغییر سیستم اتفاق نیفتاد، پشت خط زن دوم تیم نیز کم کار ترین بازیکن تورنمنت بود به طوری که وکیلی حتی در زمان هایی که بردیا سعادت نمایش خوبی نداشت، یا نیاز به استراحت داشت و یا ایران امیدی به پیروزی نداشت، هیچگاه از خانی استفاده نکرد. در رده‌ای که هدف آن ساختن بازیکن است، بازیکنانی مثل خانی را به نیمکت میخ می‌کند و حتی جایگزین مهره ای مانند بردیا سعادت که از قبل خودش را ثابت کرده است، نمی‌کند.
البته نمی‌توان از درخشش امیررضا سرلک، سجاد جلوداریان، بردیا سعادت و همچنین تلاش سایر بازیکنان چشم پوشی کرد، اما در این دوره ضعف کوچ و هدایت تیم بیش از سایر دوره ها توی ذوق می‌زد، که باید مسئولان فدراسیون اگر مدعی‌اند که به فکر آینده والیبال هستند، در مهره چینی کادر فنی و اتخاذ برنامه های آماده سازی تحدید نظر کنند.
نویسنده: عباس نیازی
در انتهای صفحه نظرات خود را برای ما ارسال کنید.
من امیدرضا خندان نعمتی هستم، متولد ۲۴ .۵. ۸۱ من در ۲ دوره اردوی تیم ملی حضور داشتم که خدا بالای سر شاهده جناب اقای x در هیچکدام از اردو ها شرکت نداشت در پایان این اردو ها من که سخت تلاش کردم و با امتیاز داشتن قد فرا تر از ۲ متر( ۲م ۳ س ) از تیم خط خوردم جناب x فیکس تیم ملی شد… من که تسلیم نشدم ولی به خدا این درستش نیست این کاری رو که اینا با من کردن رو اگه با خودشون انجام بدیم به خدا دوام نمیارن … در اردوی اماده سازی ، قبل از مسابقات اسیایی من سخت تمرین میکردم به طوری که واقعا نمیتونستن منو خط بزنن در اخر اردو ها ایراد الکی از من گرفتن مشکل وزن و از اردو خط خوردم با چک کردن صفحه اینستاگرام من خودتون نظر بدید آیا من با ۱۷ سال سن واقعا لایق تیم ملی هستم یا ن نظر از خودتون….. من ادم واقع بینی هستم خداوکیلی توخته حق صد در صد حضور در تیم ملی رو داره بقیه هم واقعا حقشونه ولی بعضی ها واقعا اضافن به خدا پاش بیوفته با تک تک اونا بازی میکنم فقط و فقط سر این که ثابت کنم کادر فنی تیم خیلی خیلی ضعیفی رو به عنوان تیم ملی یک کشور بسته در تکمیل تیم لطفا دقت بیشتری کنید….موفق باشید( oa_5_16@ ) صفحه اینستاگرام من….